غربت یار

الهی! من ذلیل تر از آنم که ذلالت خود را هضم کنم و تو خود این را می دانی …؟

! الهی! من حقیرتر از آنم که دستی به آسمان گرفته و دعا کنم که دستگیرم باشی و تو خود …؟

الهی! من بی کس تر از آنم که بتوانم بر تنهایی و جدایی از تو صبور باشم و تو خود ….؟

الهی! من کم طاقت تر از آنم که بر خواریهای روحانی و جسمانیم شکوه نکنم و محزون نباشم و تو خود ….؟

الهی! من ترسوتر از آنم که بتوانم با تفکر به عواقب گناه گناه کنم و تو خود می دانی…؟

الهی! من کوچکتر از آنم که بتوانم بی یاریت موفق باشم و تو خود … ؟

الهی! به حق ذلالتم، حقارتم و بی کسی و کم طاقتی و ترسم آنچه را که می دانی هست در حقم پذیرا باش. باشد که من هم با لطف تو به آگاهی برسم …؟ آمین